سفیدهای لندنی امروز باید از آنچه همیشه ادعا می‌کردند، دفاع کنند.
به گزارش طلوع سپورت، شاید شما همه محاسبات انجام دادن یک پروژه یا ماموریت را داشته باشید. شاید فکر همه جایش را بکنید و لحظه به لحظه‌اش را در ذهن خودتان زندگی کرده باشید. شاید همه قابلیت‌های با موفقیت به پایان رساندن چنین ماموریتی برای شما اثبات شده باشد. با همه این مختصات باز هم انجام دادن، جسارت می‌خواهد؛ جسارتی که البته می‌تواند متاثر از آماد گی فنی باشد اما این همه راه نیست. لحظه تصمیم گرفتن و برخاستن، همه داستان‌ها را شروع می‌کند. داستان خاص‌ترین تاتنهام تاریخ معاصر امروز به نقطه عجیبی رسیده و جسارت می‌طلبد. آنها به گواه نتایج گذشته حتی از قابلیت‌های خودشان هم مطمئن نیستند اما شعاری دارند که آنها را زنده نگه می‌دارد؛ «جسارت انجام دادن»! امروز همه به تاتنهام می‌گویند و از این تیم حساب می‌کشند که‌همیشه حرفش را می‌زدید، این شما و این هم میدانی برای عمل! اگر جسارت انجام دادنی هست، به همه نشان دهید!
آبروی مستطیل سبز
قرن بیستم میلادی قرن تغییر و تحول در دنیا بود؛ تغییر ساختار زندگی، تغییر مرزهای کشورها، تغییر سبک زیستن و بسیاری از تغییرات دیگر که جنگ‌های جهانی را هم در بر گرفت و کره زمین انعکاس سیمای جدیدی را در خودش دید. فوتبال به عنوان جادوی قرن بیستم و یکی از مهم‌ترین تغییرات ذائقه‌ای بشر به میدان آمد. مستطیل سبز از راه رسید تا اگر آلمانی‌ها و انگلیسی‌ها با یکدیگر منازعه‌ای دارند، اگر ایتالیا و فرانسه می‌خواهند رقابت کنند و اگر مردم دنیا می‌خواهند حس برتری نسبت به هم را به دست بیاورند، آن منازعات و حس برتری در سایه پرچم صلح و در میدانی ورزشی رقم بخورد. خونی ریخته نشود و گلوله‌ای تنی را زخمی نکند. البته هنوز هم خون‌ها ریخته می‌شود و گلوله‌ها، تن بشر را زخمی می‌کند. مستطیل سبز رسالتش را انجام داده. پدیده‌ای به وجود آمده که شعارش رقابت توام با جوانمردی است. در مقابل نژادپرستی جبهه می‌سازد، حقوق بشر را ارج می‌نهد و تلاش‌های افراد و تیم‌ها را با جام‌ها و درآمدها و افتخارات همراه می‌کند. مستطیل سبز از پوست خودش هم بیرون آمد و حریم امنش را زیر پا گذاشت تا پیشرفت کند. به دنیای اقتصاد آمد و تجارتی بی‌مانند شد. پرده‌های نمایش سینما را تحت تاثیر قرار داد و با رونمایی از صحنه‌هایی مثل فینال‌های جام جهانی نمایشی کامل و سینمایی نام گرفت. هنر را با ستاره‌های هنرمندش، با ساق‌های رونالدینیو و جادوگری مارادونا و توانایی رونالدو نازاریو به تصویر کشید. رقابت را با رو در رو کردن رونالدو و مسی در نسخه کاملی تعریف کرد. فوتبال تا اینجا سربلند بوده. با این حال چه کسی است که ادعا کند این محبوب‌ترین ورزش جهان هم از آفات سالم مانده و هیچ گزندی ندیده؟ اقتصادش طعمه مدیران برنامه شده، نمایش‌های سینمایی‌اش در سیطره حق پخش‌ها تحت تاثیر قرار گرفته، هنرش در قالبی ماشینی و نتیجه‌گرا گاهی گم می‌شود و رقابتش هم مثل جریان عجیب بازی امروز ممکن است آسیب ببیند.
تاتنهام امروز در ورزشگاه خانگی‌اش باید تلاش کند تا نه فقط از هویت و شخصیت مستقلش از آرسنال و هر رقیب و رقابت دیگری، بلکه از هویتش در کنار آبروی مستطیل سبز دفاع کند. بزرگ‌ترین شعار فوتبال یعنی بازی جوانمردانه احتمالا آماج کینه قدیمی تاتنهام و آرسنال قرار بگیرد و سفیدپوشان لندنی بخواهند هر گونه دشمنی با رقیب دارند را با کم‌کاری در برابر رقیب این تیم یعنی منچسترسیتی بروز دهند و طعنه بزنند؛ می‌توانستیم شما را قهرمان کنیم و عمدا این کار را نکردیم. هیچ لذتی برای یک تاتنهامی بالاتر ناکام گذاشتن آرسنالی‌ها نیست و تیم آنگه پوستکوگلو امروز اگر می‌خواهد فوتبال را سربلند کند باید از لذتش چشم بپوشد و به حرمت بازی جوانمردانه تمام نیرویش را برای متوقف کردن رقیب آرسنال به کار بگیرد.
جدالی برای پایان دشمنی
بزرگ‌ترین و بهترین جنگ، جنگی است که به دشمنی‌ها پایان ببخشد و زمینه‌ساز صلح باشد. بلندترین شعله‌ها میان هواداران قرمز و سفید شمالی لندن زبانه می‌کشد. آنها آنقدر با یکدیگر خصومت دارند که روزهایی در سال را برای تمسخر رقیب نام‌گذاری کرده‌اند و به طور غیر رسمی آن روز را برای استیلا بر حریفشان یادآوری می‌کنند. این زمینه داستان امروز لیگ برتر انگلیس است اما صحنه مختصات دیگری هم دارد. مثل همه صحنه‌های دشمنی در تاریخ بشر، جزئیاتی وجود دارد و می‌تواند همه چیز را تغییر دهد. با شکوه خواهد بود اگر در پایان بازی امروز فارغ از هر نتیجه‌ای و هر بهره‌ای که آرسنال از تلاش تاتنهام می‌برد، آنها بفهمند بازی جوانمردانه بر دشمنی‌شان پیروز شده و می‌توانند در کنار یکدیگر باشند؛ حتی برای همین یک فصل! تمام شعله‌ها خاموش خواهد شد و آرسنال و تاتنهام، این 2 دشمن دیرینه با یکدیگر دست دوستی می‌دهند و زمینه داستان تغییر می‌کند، اگر و فقط اگر سفیدپوشان بتوانند حتی در این روزهای نامساعد تیمشان از سیتی امتیاز بگیرند و امید رسیدن به آرزوی بزرگ قهرمانی را برای توپچی‌ها زنده کنند. تاتنهام می‌تواند برای یک بار در تاریخش آرسنال را دوست داشته باشد و برای همیشه در خاطره رقیب همشهری، دوست‌داشتنی به نظر بیاید. این بزرگ‌ترین جنگ است؛ جنگی برای پایان دادن به دشمنی و پهن کردن سفره صلح و دوستی میان آرسنال و تاتنهام! این قدمی از سوی قطب سفیدپوش شمال لندن خواهد بود و باید با 10 قدم دیگر از سوی قطب قرمزپوش همراه شود.
روز سرنوشت تاتنهام
این تیم یک شعار دارد و در روز بازی مقابل آژاکس در لیگ قهرمانان هم با همین شعار یعنی؛ «جسارت انجام دادن» بر حریف غلبه کرد و به فینال رسید. در ذهن تمام آرسنالی‌ها این شعار در حال تکرار شدن است و با خودشان می‌گویند؛ حرفش را که می‌زدی، معطل چه هستی؟ انجامش بده! جسارت انجام دادن را به همه بیاموز و بگذار همین یک بار با یکدیگر دوست و صمیمی باشیم و با هم جشن بگیریم. این فداکاری را جبران خواهیم کرد و فراموشش نمی‌کنیم.
امروز روز سرنوشت تاتنهام است. روزی که این تیم باید ثابت کند هویتش وابسته به هیچ رقیبی نیست و فارغ از هر هیاهویی می‌تواند شخصیت خودش را داشته باشد. تاتنهام به میدان می‌رود تا «جسارت انجام دادن» را در زمین پیاده و ثابت کند به اندازه سوءاستفاده کردن از موقعیت طعنه زدن، کوچک نیست و برعکس به درازای ارائه یک نمایش جوانمردانه، بزرگ است. آنها در کنار دفاع از آبروی فوتبال از هویت و موجودیت مستقل خودشان هم باید دفاع کنند. اگر شاهد نمایشی در خور از تیم پوستکوگلو در بازی مقابل منچسترسیتی باشیم، ضمن ذخیره شدن یک خاطره جذاب دیگر برای مستطیل سبز، آن دسته از هواداران تاتنهام که باخت امروز تیمشان را می‌خواهند هم به مردان خود افتخار خواهند کرد؛ حتی اگر از قهرمانی احتمالی آرسنال مکدر باشند. پدیده قرن بیستم و جادوی هزاره سوم، امروز خیره به ساق‌های تاتنهامی‌هاست. فوتبال تماشاگر ویژه این مسابقه است و از سفیدپوشان می‌خواهد ثابت کنند، مستطیل سبز می‌تواند به خصومت‌ها پایان دهد و می‌تواند گلوله‌ها را خنثی سازد و قادر است جلوی خون‌ریزی‌ها را بگیرد. فوتبال اگر امروز به وسیله تاتنهام ثابت کرد قابلیت برطرف کردن دشمنی‌های درون خودش را دارد در این صورت می‌تواند مدعی برطرف کردن منازعات سیاسی و بین‌المللی و فرامتنی خودش نام بگیرد.