انتخاب مربی و بازیکنان مدنظر بایرن مونیخ نشان می‌دهد مدیران آنها به لیگ انگلیس توجه ویژه‌ای پیدا کرده‌اند.
به گزارش طلوع سپورت، از فصل 2000-1999 تا فصل 23-2022 و در طول 23 سال بایرن مونیخ توانسته است 18 قهرمانی در بوندس‌لیگا به دست آورد. از این تعداد قهرمانی 11 عنوان رقم خورده و سال‌های زیادی این باشگاه بزرگ هیچ فصلی را بدون کسب یک جام سپری نکرده بود با این حال مشاهده می‌کنیم فوتبال تغییر کرده و دیگر نمی‌توان گفت بایرن مونیخ تنها تیم همیشه قدرتمند فوتبال آلمان است. در همین حال رفتار مدیران بایرن مونیخ برای این فصل تغییر زیادی نسبت به گذشته داشته است.
شرایط جدید آلمان
دیگر نمی‌توان گفت بایرن مونیخ تنها قدرت برتر لیگ آلمان است. تاکتیک‌های خاص و توجه به جزئیات باعث شد بایرلورکوزن بدون باخت بوندس‌لیگا را به پایان برساند و قهرمان شود. در طرف دیگر، اشتوتگارت با یک امتیاز بیشتر نسبت به بایرن مونیخ توانست به جایگاه دوم جدول برسد و باواریایی‌ها را پشت‌سر بگذارد. در آغاز فصل قبل، لایپزیش در دیداری یک‌طرفه توانست سوپرجام آلمان را با برد 3 بر صفر به دست آورد و بایرن مونیخ تنها ناظر قهرمانی آنها در این دیدار بود. در بوندس‌لیگا اگر در یک شرایط خیالی لورکوزن وجود نداشت، آنها باز هم قهرمانی را تقدیم به اشتوتگارت کرده بودند و باز هم باید فصل را بدون جام به پایان می‌رساندند.
تمام این موضوعات می‌تواند تایید کند فوتبال آلمان از حالت تک‌قطبی خارج شده و سایر تیم‌ها با الگوهای خاص توانسته‌اند مچ ابرقدرت فوتبال این کشور را بخوابانند. در گذشته یک رسم برای بایرن مونیخ وجود داشت و آن موضوع خریدها در پایان فصل بود. برترین ستاره‌ها و بهترین بازیکنان هر فصل، طبق رسم مونیخی‌ها در لیست خرید فصل بعدی آنها قرار می‌گرفتند و حتی بازیکنان به چنین اتفاقی عادت داشتند. مت هوملس، جاشوا کیمیش، رابرت لواندوفسکی، سرژ گنبری و بسیاری از بازیکنان شناخته شده طبق این رسم در سال‌های مختلف تیم‌هایشان را به مقصد بایرن مونیخ ترک می‌کردند اما اکنون اوضاع کمی متفاوت است.
نوع سیستم تیم‌ها در استفاده از بازیکنان باعث شده ستاره‌های دیگر تیم‌ها نتوانند بهترین انتخاب برای ترکیب این باشگاه باشند و حتی جواب «نه» به راحتی از سوی افراد برای بایرن مونیخ ارسال می‌شود. جواب نه ژابی آلونسو به بایرن مونیخ شاید بزرگ‌ترین ضربه‌ای بود که به بایرن مونیخ نشان داد این رسم دیگر پایدار نیست و باید افکار دیگری را برای رسیدن دوباره به اوج انتخاب کنند.
نگاه ویژه به حاضران در انگلیس
فصل گذشته شاید خرید هری کین به عنوان یک مهاجم تمام و کمال امری منطقی درنظر گرفته می‌شد و در کنار آن ورود اریک دایر به صورت موقت برای داشتن مهره‌های دفاعی کاملا منطقی بود. با این حال دائمی کردن خرید دایر کمی عجیب به نظر می‌رسید و شاید در نگاه ظاهری، اشتباهی از سوی مدیران بایرن شکل گرفت. برای این فصل می‌بینیم اولین بازیکنی که آنها به سراغش رفتند، ژائو پالینیا از فولام بود. خرید او در حال ارزیابی است. پس از آن شایعات و اخبار بعدی به ما نشان می‌دهد خرید مایکل اولیسه مورد توجه تیم قرار دارد. اولیسه همانند اریک دایر بیشتر دوران فوتبالش را در تیم‌های پایه انگلیس سپری کرده. گزینه دیگر، برناردو سیلوا ستاره منچسترسیتی است و آنها مذاکرات را برای خرید او آغاز کرده‌اند. البته شاید به راحتی دیگر گزینه‌ها، توانایی خرید او وجود نداشته باشد.
از همه این بازیکنان گذر کنیم، انتخاب سرمربی تیم همه جهان را شوکه کرد! بایرن مونیخ سرمربی شکست‌خورده برنلی که با تیمش از لیگ برتر سقوط کرد را به استخدام درآوردند تا پرافتخارترین تیم آلمان را برای سال‌های آتی هدایت کند. وقتی به کارنامه او نگاهی می‌کنیم، می‌بینیم دوران اوجش را در انگلیس سپری کرده و در کنار دستیاری پپ گواردیولا، تجربیات زیادی را در انگلیس و لیگ این کشور دارد. او برنلی را در لیگ قهرمانی انگلیس هدایت کرد و به لیگ برتر رساند و در لیگ شلوغ و نفس‌گیر این کشور،سقوط را تجربه کرد. تمام این موضوعات یک سال بزرگ را ایجاد می‌کند؛ انگلیس چه جذابیتی برای بایرن دارد؟
در انگلیس چه خبر است؟
از شروع فوتبال در انگلیس و آغاز لیگ سطح اول این کشور تا فصل گذشته و در صده‌ها و قرن‌های مختلف، هیچ تیمی نتوانسته بود بیش از 3 دوره پیاپی قهرمانی در این کشور را تجربه کند. شاید تنها به یک مغز متفکر مانند پپ گواردیولا و همچنین پول‌های فراوان نیاز بود تا این رکورد در فصل 24-2023 شکسته شود و منچسترسیتی تجربه 4 قهرمانی پیاپی را داشته باشد. البته باید توجه داشت کار آنها ساده نبوده و این 4 قهرمانی پیاپی به سختی به دست آمد.با لیگی روبه‌رو هستیم که رقابت در آن میان تیم‌ها بسیار نزدیک است و هیچ تیمی، هیچ دیداری را از پیش برنده نیست و در مقیاس بزرگ‌تر هیچ باشگاهی نمی‌تواند تضمین داشته باشد از آغاز فصل مدعی اصلی قهرمانی خواهد بود. گواه چنین مطالبی می‌تواند تاریخ باشد؛ تاریخی که سر الکس فرگوسن در آن نتوانست با نسل‌های ساخته شده توسط خودش بیش از 3 قهرمانی پیاپی را کسب کند. یا حتی در روزهایی دیدیم تیمی میان جدولی مانند لسترسیتی قهرمانی در لیگ برتر را تجربه و پس از آن قهرمانی چند سال بعد به دسته پایین‌تر سقوط می‌کند.
وقتی یک لیگ چنین پویا باشد، بازیکنان درون ترکیب به گونه‌ای آماده می‌شوند که بتوانند مقابل هر تیمی ایستادگی کنند. شما می‌توانید ژائو پالینیا در فولام باشید و آرسنال با دکلان رایس و 10 ستاره دیگر را شکست دهید، می‌توانید مایکل اولیسه و کریستال پالاس باشید و در هفته آخر استون‌ویلای اونای امری را با 5 گل بدرقه کنید، در خانه خود به منچستریونایتد 4 گل بزنید و یا بتوانید از منچسترسیتی یا لیورپول امتیاز بگیرید. بازیکنانی که در این فرهنگ رقابتی حاضر بوده‌اند می‌توانند همیشه از جان مایه بگذارند. مربیان هم قادرند به شما کمک کنند.
شرایط کنونی بوندس‌لیگا تبدیل به شرایطی مشابه با انگلیس شده و شاید چنین نگاه جدیدی به لیگ بتواند تیمتان را همچنان به عنوان یکی از شانس‌ها برای قهرمانی‌ها معرفی کند. در غیر این‌صورت شاید زیر لگد تاکتیک‌های جدید و «نه» گفتن‌های مختلف از بین بروید و شانسی برای بازگشت وجود نداشته باشد.
قمار بزرگ
نشانه‌های مختلف که چنین نتیجه‌ای را نمایان کرده است تنها به صورت اتفاقی به صورت سریالی در کنار هم قرار گرفته‌اند اما چه در صورتی که نشانه‌ها به صورت تصادفی باشد و یا اینکه با نیت قبلی چنین اتفاقی رخ داده، یک موضوع نمی‌تواند نادیده گرفته شود. انتخاب‌های بایرن مونیخ برای سرمربی و یا بازیکنان، یک قمار بزرگ برای این باشگاه خواهد بود. زیرا تاکنون هیچ گاه چنین رویکردی در این باشگاه وجود نداشته و بایرن مونیخ پس از سال‌ها از رسم‌های خود دور شده. این رویکرد می‌تواند آنها را به عرش بازگرداند و یا خیلی سخت به زمین بزند و می‌توانیم بگوییم دوران بسیار مهمی برای بایرن مونیخ شروع شده. باید دید نتیجه قمار آنها در آینده چه خواهد شد.